بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های گون های زرد و سفید در مناطق حفاظت شده استان اصفهان با استفاده از نشانگر issr

در این تحقیق، تنوع ژنتیکی 16 نمونه جمعیتی گون زرد و سفید از سه منطقه حفاظت شده استان اصفهان (موته، کلاه قاضی و قامیشلو) با استفاده از نشانگرهای issr مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، 9 آغازگر منتخب در مجموع 221 نوار تکثیر نمودند که 204 نوار بین نمونه های جمعیتی چندشکلی نشان دادند. الگوی نواری issr به داده های صفر و یک، بر اساس وجود و عدم وجود نوارها، تبدیل گردید و داده ها توسط نرم افزار ntsys pc 2.02 تجزیه و تحلیل شدند. آزمون تطابق منتل با هدف انتخاب بهترین ضریب تشابه انجام گرفت. دندروگرام بر اساس ضریب sm و الگوریتم upgma ترسیم شد. نتایج گروه بندی گویای دو گروه بزرگ و پنج گروه کوچک بود . تجزیه به مؤلفه های تعدیل شده (pcoa) نتایج تجزیه خوشه ای را تأیید کرد. نتایج نشان داد که گون های سفید در کل در سه منطقه مورد مطالعه از نظر ژنتیکی به یکدیگر نزدیک ترند و حالت یکنواخت تری دارند. ولی گون های زرد متنوع ترند و نیاز است ارقام و گونه های مختلف آنها از نظر گیاه شناسی بیشتر مطالعه شوند. گون های منطقه کلاه قاضی دارای بیشترین (366/0) و جمعیت های منطقه موته دارای کمترین تنوع ژنی (129/0) بودند. بنابراین، مناطق دارای تنوع ژنتیکی کمتر، مانند منطقه موته، بایستی بیشتر از نظر پوشش گون مورد حمایت قرار گیرند و ضروری است راهکارهای حفاظت ژنتیکی در مورد این مکان ها به کار گرفته شود.